Page 113 - Θρακιώτικα Παραμύθια

-Ναι, καλά, για σένα είναι όλα εύκολα επειδή είσαι μεγάλη.

-Σιγά τη μεγάλη, μόνο 13 χρονών είμαι και εκτός αυτού αν θέλεις,
όλα τα καταφέρνεις. Αν πάλι θες πια τόσο πολύ να μάθεις το λόγο, μπο-

ρούμε να φωνάξουμε και τα άλλα αδέλφια μας και κάτι φίλους και να
πάμε το βράδυ να κρυφακούσουμε τι θα πούνε στη συγκέντρωση τους οι

μεγάλοι!

-Ουάου! Καταπληκτική ιδέα! Πάω να φωνάξω τα παιδιά.

– Στάσου περίμενε…

– Πάω…

– Ουφ, τέλος πάντων. Σημασία έχει ότι σταμάτησε να κλαίει. Έτσι
όταν ήρθε το βράδυ….

- Γρήγορα παιδιά, ελάτε!

– Κατερίνα! Κατερίνα! Τι λένε;

– Σταματία! Μη φωνάζεις, θες να μας καταλάβουν; περίμενε ν’ α-
κούσω και θα σου πω…

- Τι λένε βρε παιδιά; Κάτι για σύνορα ακούω.

– Άσε Χρήστο, κατάλαβα τι εννοούνε. Οι πολιτικοί αποφάσισαν ότι

τα σύνορα της Ελλάδας είναι μέχρι τη Βόρεια Μακεδονία.

- Τι ;;;

– Τι ;;; Δεν είναι δυνατόν! Θα πάω εκεί και θα τους δείρω αυτούς

τους πολιτικούς. Είναι κακοί! Δεν τους αγαπάω!

– Σταματία, ηρέμησε! Δεν είναι τόσο εύκολα τα πράγματα και πάλι

όταν φύγουμε θα σκορπιστούμε.

– Γιατί ;

– Γιατί δεν χωράμε όλοι σε ένα μέρος. Είμαστε πάρα πολλοί.

Σελ. 112