Page 66 - Θρακιώτικα Παραμύθια

«για να θυμόμαστε το δρόμο για το σπίτι μας, αλλά μη πας στο

σπίτι μας και ανοίξεις τη πόρτα με το κλειδί που έχουμε κάτω από
το κεραμίδι και μας κλέψεις το γουρουνάκι μας. »

«Εγώ; που δεν ξέρω καν που είναι το σπίτι σας;»

Ήσυχοι η γριά και ο γέρος, πως κανείς δεν θα πειράξει το γουρου-

νάκι συνέχισαν το δρόμο τους. Όταν γύρισαν μετά από λίγο σπίτι, ανακά-

λυψαν ότι το γουρουνάκι είχε εξαφανιστεί. Δεκάδες μύγες κάλυπταν το
σκαφίδι.

«Οι μύγες θα το έφαγαν, φώναξε η γριά».

Και άρχισαν και οι δύο να κοπανούν τις μύγες με τον τέντζερη και

την μαγκούρα. Δίνει μια ο γέρος της γριάς, και η γριά άρχισε να κλαίει.
Μετά από λίγο γύρισαν τα παιδιά τους.

«Τι έπαθες και κλαις; ρώτησε ο γιος»

«Αχ! Γιε μου, μας έφαγαν οι μύγες το γουρουνάκι μας»

και του είπε ότι έγινε.

«Μάνα, έπρεπε να κάνεις καλά τη δουλειά. Έπρεπε να αλατί-
σεις καλά το γουρουνάκι για να μη το πειράξουν οι μύγες, της είπε

στο τέλος».

Αργότερα πήγαν στο ποτάμι όλοι μαζί η οικογένεια κι έπλυναν τα

στρωσίδια και τις πετσέτες τους. Αφού τελείωσαν, πήραν το δρόμο του

γυρισμού. Στο δρόμο συνάντησαν ένα αγριογούρουνο και το σκοτώσανε.
Έτσι είχαν κρέας για τα Χριστούγεννα!!

Βελέντζα Παρασκευή

4°Δημ. Σχολείο Θέρμης

Σελ. 65