Page 61 - Θρακιώτικα Παραμύθια

εις κοίταξε το πισινό τους, έβαλε και μια σφραγίδα. Τους βλέπει ο βασι-

λιάς, ήταν όλα αλήθεια. Κάλεσε το μικρό γαμπρό κοντά του τον αγκά-
λιασε, τον φίλησε και του ζήτησε συγνώμη. Τον πήρε κοντά του στο βασί-

λειο του, τον έκανε βασιλιά και στοκαλύτερο στάβλο βάλανε τον Ντιγκι-

μπόζη που από τότε πρώτος έσερνε τη βασιλική άμαξα. Και ζήσανε αυτοί
καλά και εμείς καλύτερα, και κάνανε ένα μεγάλο γλέντι και πέρασε και ο

παππούς μου απ’ έξω και τον κεράσανε ένα κομμάτι πίτα και έφαγε και

χόρεψε. Και κάθε φορά που μας το λέει ο παππούς κλαίει, κλαίει από συ-
γκίνηση γιατί θυμάται που το έλεγε όταν ήταν μικρός η μαμά του. Αυτός

το έλεγε στο μπαμπά μου όταν ήταν μικρός και τώρα το λέει σε μας τα

εγγονάκια του, κάθε βράδυ που είμαστε στο χωριό.

Δημοσθένης και Αγγελική Τσορμπατζούδη

11°Δημ. Σχολείο Καλαμαριάς

Σελ. 60