Page 62 - Θρακιώτικα Παραμύθια

11. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΚΑΒΗΣΟΣ

Βρισκόμαστε στο έτος 1917.

Είναι δώδεκα Μαΐου και ξεκινάει άλλη μια όμορφη ανοιξιάτικη μέρα

στο μικρό χωριό Καβησό. Μια συνηθισμένη μέρα και μια συνηθισμένη η-
μερομηνία, που τίποτα δεν προμήνυαν την καταστροφή και τη λαίλαπα

που ερχόταν στο χωριό σαν αφηνιασμένο άλογο.

Το χωριό βρίσκεται δίπλα σε ένα μικρό παραπόταμο της Μαρίτσας

(ποταμός Έβρος). Από τη μία μεριά του μικρού ποταμού και από την

άλλη τα λιγοστά χωράφια που έτρεφαν το χωριό. Στο χωριό υπήρχαν
τρεις μαχαλάδες όπου ζούσαν Έλληνες, Τούρκοι, Βούλγαροι, πριν το με-

γάλο πόλεμο ζούσαν αρμονικά και αν όχι αγαπούσαν, τουλάχιστον ανέχο-

νταν ο ένας τον άλλο και τους ένωναν τα μικρά καθημερινά προβλήματα.
Μέσα στη δύνη του πολέμου άρχισαν να επικρατούν η καχυποψία και ο

φόβος που εκδηλώθηκαν εκείνη την ημέρα. Η καμπάνα της εκκλησίας
χτυπούσε σαν μανιασμένη. Έλληνες και Βούλγαροι άρχισαν να τρέχουν

σαν αλλόφρονες προς την εκκλησία και την είδαν να καίγεται. Λίγο παρα-

πέρα οι Τούρκοι κοιτούσαν απορημένοι.

Τότε άρχισε να εξαπλώνετε η φήμη ότι οι Τούρκοι έβαλαν φωτιά

στην εκκλησία. Τότε το αγριεμένο πλήθος των Ελλήνων και Βουλγάρων

άρχισε να κινείται επιθετικά προς τους Τούρκους οι οποίοι άρχισαν να
τρέχουν φοβισμένοι προς τα σπίτια τους. Αυτό ήταν. Τότε ξεκίνησε ένας

κύκλος βίας και αίματος που έδειχνε ότι δεν θα κλείσει ποτέ. Έλληνες
και Βούλγαροι επιτίθονταν στα σπίτια των Τούρκων με ότι είχαν στα χέ-

ρια τους, από φτυάρια μέχρι δρεπάνια και έκαιγαν τα σπίτια. Πολλές

Τουρκικές οικογένειες εγκατέλειψαν το χωριό ενώ κάποιοι κρύφτηκαν
στα σπίτια Ελλήνων. Ένα από αυτά ήταν της προγιαγιάς μου η οποία

Σελ. 61