Page 130 - Θρακιώτικα Παραμύθια

Τα μεσάνυχτα ακόμα και οι καλικάντζαροι έβγαιναν και χόρευαν στους

δρόμους. Τόσο τους άρεσε αυτό που μια νύχτα άρπαξαν έναν λυράρη και
τον κατέβασαν στη σπηλιά τους.

Εκεί τον κράτησαν «αιχμάλωτο» για να τους παίζει μουσική. Όταν

λοιπόν οι καλικάντζαροι βρίσκονταν στη σπηλιά, ο λυράρης έπαιζε τη
λύρα του και αυτοί ξεφάντωναν. Τα μεσάνυχτα ανέβαιναν πάλι στο χωριό

και έμπαιναν κρυφά στα σπίτια απ’ όπου έπαιρναν τα φορέματα των γυ-
ναικών.

Κάποια φορά ανάμεσα στα φορέματα ο λυράρης αναγνώρισε και το
φόρεμα της γυναίκας του. Για να το ξεχωρίσει από τα άλλα πήρε κατσα-

μάκι από την κατσαρόλα και το έβαλε επάνω στο φόρεμα.

Μετά παρακάλεσε τους καλικάντζαρους να το δώσουν πίσω στη γυ-

ναίκα του. Έτσι και έγινε. Οι μέρες και οι νύχτες περνούσαν δύσκολα

κάτω από τη γη.

Σελ. 129