Page 135 - Θρακιώτικα Παραμύθια
P. 135

και ο κλέφτης λέει εντάξει. Όταν πήγαν οι στρατιώτες στη σκηνή ο

                   ένας λέει

                                                                                          « ας πούμε ο

                                                                                     ένας στον άλλο τα
                                                                                     παιδικά μας χρόνια

                                                                                     για να περάσει η

                                                                                     ώρα»

                                                                                          και ο άλλος α-

                                                                                     παντά εντάξει. Έτσι
                                                                                     αρχίζει ο ένας και

                                                                                     όταν τελειώνει ο άλ-

                                                                                     λος λέει

                                                                                          « είμαστε α-

                                                                                     δέρφια»

                                                                                          και ο ένας α-

                                                                                     γκάλιασε τον άλλο.
                   Η μητέρα που ήταν μέσα στη σκηνή τα άκουγε όλα αυτά και βγήκε έξω

                   και είπε

                         «εσείς είστε τα παιδιά μου ».


                         έτσι συζητώντας τους πήρε ο ύπνος. Όταν ο κλέφτης πήγε στη
                   σκηνή για να κοιμηθεί, είδε τους στρατιώτες να κοιμούνται με τη γυναίκα

                   του και φώναξε το βασιλιά.

                         Όταν έφτασε εκεί ο βασιλιάς, του είπε


                         «τους στρατιώτες τους έστειλες να φυλάνε τη γυναίκα μου και
                   όχι να κοιμούνται με αυτή»









                                                                                                                 Σελ.  134
   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139   140