Page 72 - Θρακιώτικα Παραμύθια
P. 72
Οι αδελφές της, άλλες στη Θεσσαλονίκη, στη Κατερίνη και τις γύρω
πόλεις και χωριά, παντρεύτηκαν και έκαναν τις οικογένειες τους όπως
και εκείνη. Όμως εδώ είναι ένα σπίτι που η γιαγιά μου νοιώθει πιο κοντά
σε όλα, εδώ μεγάλωσε, εδώ αγάπησε και νοστάλγησε όσα με τη σειρά
τους διηγήθηκαν οι δικοί της γονείς.
«Η νέα Περίσταση είναι το λιμάνι όλων αυτών των προσφύγων
που ήρθα από τη Θράκη»
μου είπε. Και τώρα ένοιωθα ότι όλα όσα μου είπε ήταν σαν να ήθελε
να μου μεταδώσει αυτήν την αύρα των ανθρώπων αυτών, να με κάνει να
μεγαλώσω με αυτή τη χαρά και την γαλήνη, την δύναμη για ζωή, την α-
γάπη για τους ανθρώπους και όλα τα αγαθά που εκείνη είχε. Την αγαπώ
τόσο, μα δεν είμαι αρκετά μεγάλος για να το συνειδητοποιήσω! Χαίρομαι
γιατί τώρα που συνεχίζει την ιστορία της βλέποντας από το παράθυρο
με αυτό το βλέμμα των αναμνήσεων, είναι μια καλή ευκαιρία να ξανά κοι-
μηθώ στην αγκαλιά της! Καληνύχτα γιαγιάκα μου!
Πάρης Αηδινίδης
4° Δημ. Σχολείο Θέρμης
Σελ. 71