Page 25 - Θρακιώτικα Παραμύθια

Το ταξίδι προς την Ελλάδα δεν ήταν εύκολο. Οι άνθρωποι αυτοί ά-

φησαν πίσω τις περιουσίες τους, τα σπίτια τους, τις δουλειές τους και
ήρθαν στη Ελλάδα για ένα νέο ξεκίνημα.

Ενώ ήταν Έλληνες πρόσφυγες τους ονόμαζαν Τούρκους και δεν
τους ήθελαν. Πέρα από τις κακουχίες και τις κακοτοπιές οι άνθρωποι

αυτοί ήταν περήφανοι και παρά το δύσκολο ξεκίνημα και τη νέα αρχή

προσπαθούσαν για το καλύτερο δίχως να το βάζουν κάτω.

Ένα από τα χωριά αυτά στα οποία εγκαταστάθηκαν ήταν το Καλα-

μπάκι Δράμας. Εκεί άλλοι έμειναν σε Τούρκικα σπίτια τα οποία βρήκαν
έτοιμα, και άλλοι σε τσαντίρια.

Το χωριό αυτό δεν ήταν από τα πιο κατάλληλα για να εγκαταστα-
θούν. Δεν υπήρχε ούτε καν πόσιμο νερό. Υπήρχε ένα μεγάλο Τούρκικο

πηγάδι το οποίο ονόμαζαν “ πηγάδα”. Ήταν στη μέση του χωριού και από

εκεί έπαιρναν νερό όλοι οι κάτοικοι για να πιουν, να πλυθούν και να πο-
τίσουν τα ζώα τους.

Ένα ακόμη μειονέκτημα του χωριού αυτού ήταν ότι ήταν έλος. Ένας
απέραντος βάλτος με στεκούμενα νερά. Όπως όλα τα έλη ήταν γεμάτο

βρωμιά και κουνούπια τα οποία όπως ήταν φυσικό έφερναν την ελονοσία.

Οι άνθρωποι και ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά πέθαιναν με μεγάλη συχνό-
τητα.

Υπήρχαν πάρα πολλές δυσκολίες σε αυτό το νέο ξεκίνημα, σε αυτή
τη νέα αρχή που προσπαθούσαν να κάνουν οι άνθρωποι αυτοί. Σιγά σιγά

όμως μετά την πάροδο κάποιων ετών όλα τα προβλήματα ξεπεράστηκαν.

Σαν προκομμένοι και νοικοκύρηδες εκμεταλλεύτηκαν τις καλαμιές

που υπήρχαν λόγο των βάλτων και έγιναν καλαθάδες και καρεκλάδες.

Σελ. 24