Page 22 - Θρακιώτικα Παραμύθια

Ξαφνικά άνοιξε το ταβάνι και άρχισαν να πέφτουν φλουριά. Ο χωρι-

κός πήρε τα φλουριά και πήγε να κοιμηθεί. Την επόμενη μέρα, αφού έ-
κρυψε τα φλουριά καλά στο δωμάτιο, πήγε στη δουλειά του. Το απόγευμα

γύρισε στο σπίτι.

Όταν κόντευε να βραδιάσει άκουσε ένα χτύπο στη πόρτα. Ήταν έ-

νας παππούλης που του είπε:

- Τα φλουριά που βρήκες να τα αφήσεις στη θέση τους, αλλιώς
θα πεθάνουν τα παιδιά σου!

Ο χωρικός όμως δεν υπάκουσε. Σκέφτηκε και έκανε το εξής: πήρε
ένα ξύλο μεγάλο φαρδύ και έκρυψε μέσα του τα φλουριά. Ύστερα το πέ-

ταξε στο ποτάμι. Τα ορμητικά νερά του ποταμού παρέσυραν το ξύλο μα-
κριά. Λίγο πιο κάτω ήταν δυο παιδιά. Αυτά είδαν το ξύλο από μακριά και

είπαν ο ένας στον άλλο :

- Να ένα ξύλο για τον αφέντη μας, τέτοιο που θέλει για να κό-

βει τα αρνιά του.

Κι έτσι το πήραν και το πήγαν στο αφεντικό τους. Εν τω μεταξύ ο

χωρικός τους είδε από μακριά και τους ακολούθησε. Τα παιδιά έδωσαν

το ξύλο στον αφέντη τους και εκείνος πήγε να το χρησιμοποιήσει.

Τότε εμφανίστηκε ο χωρικός και τους είπε ότι μέσα στο ξύλο είχε

φλουριά. Αυτοί έμειναν με ανοιχτό το στόμα. Το αφεντικό τους πρότεινε
να τα μοιραστούν.

Ο χωρικός δεν ήθελε, γιατί φοβόταν ότι μπορεί να πεθάνουν τα
παιδιά του. Το αφεντικό όμως δεν ήθελα να πάρει όλα τα λεφτά. Γι’ αυτό

είπε κρυφά στη γυναίκα του να ζυμώσει ψωμί και να βάλει μερικά φλου-

ριά μέσα σε μια πουγάτσια (μεγάλο καρβέλι ψωμιού).

Σελ. 21