Page 14 - Θρακιώτικα Παραμύθια

γραφόμενα, γρήγορα ετοιμάστηκε, ετοίμασε και τη νύφη και τους στεφά-

νωσε.

Πέρασαν τρεις μήνες και ο πραγματευτής δεν φάνηκε ακόμα. Ήτανε
ήσυχος γιατί αυτή τη φορά δεν θα τη γλίτωνε ο νέος και για αυτό έβλεπε

τις δουλειές του και γύριζε από χωριό σε χωριό. Τέλος ύστερα από 4
μήνες γύρισε. Φτάνει στο σπίτι του, χτυπά τη πόρτα, του ανοίγουν και

μπαίνει μέσα. Αλλά τι να δει! Το παλικάρι που νόμιζε σκοτωμένο, να μπαί-
νει και να βγαίνει σα νοικοκύρης. «βρε γυναίκα τι έκανες; » τη ρωτά με

τρόπο. «τι έκανα άντρα μου; έκανα αυτό που μου έγραψες» «τι σου
έγραψα;» «να παντρέψω τη κόρη μας με το νέο που μου έστειλες, όσο
πιο γρήγορα μπορώ. » «φτου που να πάρει η οργή, εγώ είπα να μη

φάει τη περιουσία μου. Να μη γίνουν της μοίρας τα γραμμένα, θα τον
σκοτώσω!» είπε ο πραγματευτής καταστεναχωρημένος. «τι λες βρε ά-

ντρα μου; δε βλέπεις ότι η θυγατέρα μ;ας είναι έγκυος; δεν είναι
κρίμα από το Θεό να σκοτώσεις τον άντρα του παιδιού σου;»Ύστερα

από αυτό, τι να έκανε ο πραγματευτής, δέχτηκε αυτό που έταξε η μοίρα!!!
και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα….

Γαλήνη Βογιατζή

77ο Δημ. Σχολείο Θεσ/νικης

Σελ. 13